அசுத்த சமாதானம்

பிள்ளை மொழி பேசுபவளின்
உதடுகளில்
ஒரு பொழுதும் அல்லாத
பனி நடுக்கமாய் 
பிரிவின் உடைந்த உடைந்த சொற்கள்

இறுதியாக
பிறிதொரு பொழுதில் சந்திக்கலாம் என்கிறாள், 
அசுத்த சமாதானம்
ஞாபகப் பிழையாய்
உயிர் உண்ணும் என்கிறேன்

கேவல்கள் 
ஸ்பரிசத்தின் இசையாய்
நேசத்துள் உருள்கிறது!

***

நன்றி கல்கி மற்றும் வெயில்நதி சிற்றிதழ்