ஆராதனா எனும் பேய்

என்றென்றைக்குமாய் நிறைந்திருக்கும் சைகையாய்
என்னுள் ஒளிர்ந்திருக்கிறாய் நீ

கண்ட மழையின்
கண் அடங்கா வானம் நீ

சாத்தான் கனவின் பூந்தோட்டம்
நீ எனும் உயிர் வலி

நதி கொள்ளா சிற்றிலை
நீயென
தடம் புரளலாமெனில்

இருப்பு பாதையெங்கும் வாழ்க்கைக் கூட்டம் !